در ماه رجب فرشته ای تا صبح اینگونه ندا می‌دهد:

خوشا به حال رجبیّون، خوشا به حال آنان که در وادی مراقبه و شهود در محضر خدای متعال گام برمی‌دارند.

اینان چه خوب قدر چنین ایامی را می‌دانند و بسیار سخت‌تر و هوشیارتر و جدی‌تر از دنیا‌طلبان، به دنبال آن هستند

تا مبادا سودی فانی و متاعی ارزانی از این نشئه از دستشان بیرون رود،

مراقبند تا نکند نفعی باقی و تجارتی راقی برای آخرت، از کفشان ربوده گردد

 که زیان و نقصان را در این می بینند. بر کسی که می خواهد به تصفیه درون بپردازد

 لازم است که برای دستیابی به خرسندی خداوند تمامی توش و توان خود را به کار گیرد

 و برای خالص نمودن اعمال و احوال خویش و مصون نگه داشتن آنها از هر گزندی،

 در ایام ماه رجب مبادرت ورزد که اگر بنده ای به اندک عملی به این شیوه و با این خصوصیات توفیق یابد

 او را کفایت می کند، زیرا پاداشی که پروردگار برای عمل ناب و عاری از آلودگی خودخواهی و شرک و نفاق،

در نظر گرفته از حساب و شماره بیرون است...